Elite en beloften in actie in België

Wat er vooraf ging aan de Arden Challenge
Bij WV de IJsselstreek ben ik dit voor het eerste jaar bij aan het koersen. Veel ervaring in etappe koersen heb ik nog niet, dus werd dit een hele nieuwe ervaring voor mij hoe ik dit zou doorkomen. 

Etappe 1: Rachamp 125km
Gelijk goed starten was het devies en ik zat gelijk in de lange ontsnapping mee met een aantal van de bekende ploegen en club teams, zoals ook de latere eindwinnaar Gert-jan Bosman. Gelijk dus ik wist al gelijk dat dit een belangrijke groep was. Ik voelde me goed en draaide goed mee. Met het ingaan van de laatste ronde wisten we dat hier de winnaar uit zou komen en dus ook gelijk de leider in het klassement. Op 2 km voor de finish besloot ik met 2 anderen weg te rijden uit de kopgroep en dat lukte. Helaas lieten de 2 medevluchters mij het werk opknappen en ben ik vol gegaan. De laatste 100 meter werd ik terug gepakt door een sprintend kopgroep en zelf stond ik geparkeerd want het was finish bergop. Het resulteerde in een 8e plek.

Etappe 2: Rouvroy 123 km
Er werd al gezegd dat het wel een lastig parcours was om weg te komen en dat de kans groot is op een sprint met een grote groep.
Er werd attent gekoerst door de ploeg want we wilden ook mijn klassement verdedigen. Helaas werd het ook een massasprint en zat ik in de afdaling laatste km totaal ingesloten en overmaat van ramp achter een grote valpartij. Helaas 29e geworden en veel punten verloren. Helaas werken ze hier met punten en niet met tijd systeem. van plek 8 naar plek 11 in het klassement.
 
Etappe 3: Erezée 114 km
Dit was de koninginnen etappe van de etappe koers want dit was de zwaarste en het meest klimmen. Vanaf de start was ik slecht en had ik slechte benen.
Het was een slachtveld maar op karakter kon ik in een uitgedund peloton blijven. De jongens hadden mij in het begin veel geholpen waar nodig was. Ik kon nog naar een 19e plek rijden bergop meer zat er niet in. Een slechte dag dus. Lichtpuntje was wel dat ik van plek 11 naar plek 9 was gegaan in het klassement.
 
Etappe 4: Vaux-sur-Sure 114km
Dit was weer aan afval race en veel geprobeerd om laatste ronde met de klassement mannen weg te rijden maar werden telkens terug gegrepen door een man of 50. Helaas werd het een soort massa sprint glooiend omhoog. Ik kon nog naar een 12e plek sprinten ondanks sprinten mijn minpunt is. Maar mooi, weer een plek opgeschoven in het klassement. Achtste stek.
 
Etappe 5: Chiny
Ondanks alles was het duidelijk dat ik nu voor een klassement moest gaan en dat een overwinning niet makkelijk werd omdat ze op mij gingen letten. De laatste dag en ook redelijk zwaar na alle dagen. Er kon niet echt een kopgroep weg rijden. Paar keer geprobeerd maar terug gepakt tot aan de laatste 2 lokale rondes. Toen sprong ik met een man of 15 weg uit het uitgedunde peloton. Daaruit sprongen 4 man weg toen ik achterin zat. Helaas wou niemand reageren en ging ik er achteraan. Niemand wilde helpen, helaas. Ik wilde heel graag een etappe winnen maar ook een goed klassement rijden. Doorrijden was het devies anders kwam het peloton weer terug. De laatste lokale ronde en alle beklimmingen heb ik 90% alleen gedaan en weg proberen te rijden en weer terug gepakt worden door de andere 10 man. Maar ik bleef op kop rijden op de hoop om de 4 terug te pakken. Ik voelde me sterk en was gebrand op een overwinning. Helaas strandde ik op 10 seconde en werd ik 9e. Dit resulteerde in plek 7 in het algemeen klassement.
 
Tenslotte
Geen etappe winst, wel paar keer dichtbij en een goed klassement gereden. Die overwinning komt er vast wel. Desondanks hebben de andere jongens ook een mooie week gehad want ze deden er alles aan om mij te helpen en dat waardeer ik echt enorm. Ik heb vorige jaar bij mijn oude ploeg ook veel moeten knechten en dat vond ik ook leuk maar om een kopman te zijn voelt ook bijzonder. Mijn dank aan de IJsselstreek dat ze mij helpen om stapjes te maken weer.

Terugblik
Terugblik van teammanager Marc Zonnebelt: "De doelstelling met Robin gehaald!", "daarnaast hebben de andere mannen boven verwachting gereden, ik ben trots op de ploeg."

Groet,
Robin Lowik